Authentiek verhaal

Pauline van Mantgem (1971) is een van de schrijvers van De Mannentester, een KPN-serie gebaseerd op het gelijknamige boek van Heleen van Royen. Van Mantgem begon haar carrière als schrijver – na veel andere banen en een opleiding op de Scriptschool, voor de soapserie Onderweg naar Morgen. Ze was dramaturg bij de KRO (nu KRO-NCRV) voor jeugdseries als Vrijland, Het geheim van Eyck en Lost in the Game en werkt momenteel vooral voor producenten, als (hoofd)schrijver en eindredacteur.
 
Schrijft u momenteel aan iets?
Ik ontwikkel en ben hoofdschrijver van een jeugdserie voor Nickelodeon, ik begeleid een serie in opdracht van de KRO-NCRV en ben dramaturg van een speelfilm, in opdracht van de producent. Daarnaast ontwikkel ik een paar nieuwe formats waarvan je altijd nog maar moet zien of die ooit doorgaan, en hoop ik na de zomer samen met Inge Hardeman, mijn lievelingsschrijfpartner, verder te mogen schrijven aan een serie en een speelfilm. Heel veelzijdig dus.
 
Is schrijven uw hoofdberoep?
Ja.
 
Wordt u gelukkig van schrijven?
Zeer. Ik werk samen met leuke mensen, leer nog elke dag, ben de hele dag bezig met verhalen vertellen en personages tot leven brengen, en hoef ook nog eens niet om negen uur in te klokken in een groot gebouw vol tl-licht.
 
Voor welke film bent u onlangs naar de bioscoop gegaan?
Ik vrees dat ik veel te weinig naar de bioscoop ga. Ik kijk wel veel thuis. De laatste film die ik heb gezien is Moonlight.
 
Wat is het laatste toneelstuk dat u heeft gezien?
‘Husbands and Wives’. Ook al veel te lang geleden.
 
Weet u wat er momenteel aan Nederlands drama op televisie is te zien?
Ja. Zo goed als niets, het is komkommertijd. Ik kijk altijd alles.
 
Heeft u behalve schrijven nog andere bronnen van inkomsten?
Nee.
 
Welke film had u willen schrijven?
Magnolia, American Beauty, Moonlight en zo kan ik nog wel even doorgaan. Zou ik niet kunnen overigens.
 
Wat is uw sterkste punt als schrijver?
Ik ben goed in dramatische opbouw en structuur, in aanduiden waar het fout gaat en dat oplossen. Daarnaast denk/hoop ik goed te zijn in het neerzetten van geloofwaardige personages, echte mensen.
 
Wat moet u als schrijver nog leren?
Mijn eigen verhaal vertellen. Dat moet ik leren of misschien ook wel durven. Ik ben een echte teamschrijver. Een authentiek verhaal vertellen vind ik moeilijker. Later als ik groot ben wellicht.
 
Van wie heeft u het vak geleerd?
Jeetje, van zoveel mensen. Natuurlijk heb ik veel geleerd op de Scriptschool, maar ook door kilometers te maken bij Onderweg naar Morgen. Veel schrijven zorgt dat je op gevoel weet wanneer een scène of een aflevering loopt, een ritme heeft, een boog. Veel kijken is ook heel leerzaam en inspirerend. En je eigen werk terugzien is een soms wat pijnlijke, maar zeer effectieve leerschool.
 
Aan wie moet de Pauline van Mantgem-schrijfbokaal worden uitgereikt?
In Nederland aan Paula van der Oest. Alles wat zij schrijft loopt, ze kan goed schakelen en herschrijven – een vak op zich – en vertelt verhalen die ik graag zie. Lena Dunham mag van mij ook een bokaal. Ik vond Girls een van de meest inspirerende series van de afgelopen tijd. Ze is betrokken bij alle facetten van het maakproces. Je voelt dat ze precies weet wat ze wil en dat ze geen concessies heeft gedaan.
 
Wilt u nog iets kwijt?
Dat we als scenarioschrijvers meer moeten genieten van de luxe dat we van zoiets leuks en persoonlijks als schrijven ons werk hebben kunnen maken. Ik prijs me elke dag gelukkig dat men mij hiervoor wil betalen